Τα Σεξουαλικά Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ) είναι λοιμώξεις που μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής επαφής. Η μεγάλη αύξηση των Σ.Μ.Ν. είναι η έλλειψη ενημέρωσης προφύλαξης κατά την σεξουαλική επαφή, η εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων χωρίς να ακολουθούνται οι ανάλογες προφυλάξεις, η έλλειψη υγιεινής κ.ά.
Ορισμένα από τα πιο συχνά Σ.Μ.Ν. ή αφροδίσια νοσήματα είναι η γονόρροια, τα κονδυλώματα ενώ εμφανίζονται συχνά και οι γονοκοκκικές λοιμώξεις (βλενόρροια) αλλά και αυτές που οφείλονται στα χλαμύδια, σε κοινά μικρόβια, σε μύκητες και σε ένα παράσιτο την τριχομονάδα.
Στην ίδια κατηγορία νοσημάτων ανήκουν οι μολύνσεις από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) ο έρπης των γεννητικών οργάνων, η λοίμωξη από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας , γνωστό ως HIV (AIDS), η σύφιλη και σε μικρότερο βαθμό η ηπατίτιδα.
Τρόποι μετάδοσης σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων
Ο κύριος τρόπος μετάδοσης των Σ.Μ.Ν είναι της μέσω της σεξουαλικής επαφής αλλά υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπως η κοινή χρήσης βελόνας, η μετάγγιση αίματος, ακόμα και η κάθετη μετάδοση, δηλαδή από την μητέρα στο έμβρυο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί και με την άμεση επαφή με δέρμα πάσχοντος .
Η σεξουαλική επαφή, σε οποιαδήποτε μορφή της εξακολουθεί να είναι συχνός και ισχυρός τρόπος μεταφοράς. Άλλωστε, κλινικά σημεία των Σ.Μ.Ν δεν εντοπίζονται αυστηρά στην γεννητική περιοχή, αλλά δύναται να ανευρίσκονται στον στοματικό βλεννογόνο, στον φάρυγγα και στην περιοχή του πρωκτού.
Τα συμπτώματα και η διάγνωση του ειδικού
Στα Σ.Μ.Ν τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η ύπαρξη κολπικού ή ουρηθρικού εκκρίματος, στην εμφάνιση ερεθισμού της γενετικής περιοχής ή ακόμα και ελκώσεων. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο κατά την ούρηση ή την ερωτική πράξη ή πόνους χαμηλά στην κοιλιά. Κάθε νόσος έχει διαφορετικά συμπτώματα και η διάγνωση θα πρέπει να γίνει μόνο από τον εξειδικευμένο γιατρό που θα υποδείξει και την θεραπεία.
Συνέπειες για την υγεία
Καθένα από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα έχει διαφορετική νοσηρότητα και εξέλιξη. Το σημαντικό είναι να γίνει έγκαιρα διάγνωση και χορήγηση αγωγής για να μην υπάρξουν επιπλοκές. Σε νοσήματα ιογενούς προέλευσης η θεραπεία αποσκοπεί στον έλεγχο και υποχώρηση των συμπτωμάτων και όχι της εξάλειψης του ίδιου του ιού.
Έτσι μια χλαμυδιακή λοίμωξη μπορεί να παραμείνει εντοπισμένη προκαλώντας τραχηλίτιδα στις γυναίκες ή ουρηθρίτιδα στους άνδρες ή να οδηγήσει σε ευρύτερη νόσο στην κατώτερη κοιλία ακόμη και σε στειρότητα, ενώ είναι δυνατή και η προσβολή του εμβρύου κατά τον τοκετό, από την ασθενή μητέρα.
Ακόμα περισσότερο η γονοκοκκική λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει γενικευμένη νόσο και εκδήλωση μηνηγγίτιδας και ενδοκαρδίτιδας.Αξιοπρόσεκτη είναι η σοβαρότητα που ενδέχεται να παρουσιάσει μια ερπητική προσβολή σε περιπτώσεις πολλαπλών υποτροπών σε ανοσοκαταστελμένα άτομα.
Τα κονδυλώματα, όπως είναι ευρύτερα γνωστά, οφείλονται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων . Είναι τεκμηριωμένο πως από τα 23 στελέχη που προσβάλλουν το κατώτερο γεννητικό σύστημα, 16 18 και άλλοι είναι ογκογόνοι και πιθανό να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Πρόληψη και ενημέρωση
Η σωστή ενημέρωση που θα οδηγήσει σε πρόληψη είναι η σπουδαιότερη κίνηση για την αντιμετώπιση των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Η χρήση του προφυλακτικού κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής είναι μια αξιόπιστη μέθοδος αλλά είναι ανεπαρκής μέθοδος όταν η σεξουαλική συμπεριφορά δεν είναι υπεύθυνη και ώριμη. Η χρήση του προφυλακτικού είναι δυνατό, να καλύψει μόνο συγκεκριμένη ανατομική περιοχή, καθιστώντας μερική την προστασία.
Η έναρξη των ερωτικών επαφών σε πολύ μικρή ηλικία, η συνεχής εναλλαγή ερωτικών συντρόφων, ο ελλιπής υγειονομικός έλεγχος, αποτελούν επίσης ισχυρούς παράγοντες επικινδυνότητας και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν κατά την έναρξη της σεξουαλικής ζωής του ατόμου.
Στην αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων το ανάλογο εμβόλιο προστατεύει από συγκεκριμένους υπότυπους του ιού HPV. Η χορήγηση του εμβολίου έχει ενταχθεί στα πλαίσια του εθνικού εμβολιασμού για γυναίκες ηλικιών 12 μέχρι 26 ετών.
